«Έκοβε», μοίραζε, κάλυπτε, έτρεχε και όλο έτρεχε, σε μια ποδοσφαιρική εποχή όπου ο Θρύλος άρχιζε με σταθερούς ρυθμούς να ξανάβρισκε την χαμένη του αίγλη! Ένα «πολυεργαλείο» στο χώρο του «κυανόλευκου» κέντρου ονόματι Έρμος Ερμογένους.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 70’ μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας, ο Έρμος προσέφερε πιστά τις υπηρεσίες του στον Θρύλο. Αδικημένος θα λέγαμε ποδοσφαιριστής αφού είχε τα φόντα για ακόμη πιο αξιοπρόσεκτη καριέρα!
Το www.apollon365.news εντόπισε τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή και μαζί του είχε μια ενδιαφέρουσα «κυανόλευκη» συνομιλία .
Που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε;
«Γεννήθηκα στον Άγιο Αμβρόσιο και σε ηλικία 10 ετών ήρθα στην Λεμεσό».
Πως ξεκινήσατε στον Απόλλωνα;
«Θυμάμαι ήταν ένα χρόνο μετά την εισβολή το 1975 όπου κατοικούσα στην περιοχή Αγίας Ζώνης. Υπήρχε μια ομάδα που αγωνιζόμουν ήταν η ΕΝΑΖ η οποία διαλύθηκε. Προπονητής τότε ήταν ο Αντρέας Παπακυριακού ο οποίος όμως ξαναδημιούργησε την ομάδα και παίζαμε φιλικά με διάφορες ομάδες. Κάποια στιγμή παίξαμε και με την β’ ομάδα του Απόλλωνα και εγώ μαζί με 2-3 άλλους παίκτες αρέσαμε και μας είπαν να πάμε στον Απόλλωνα μαζί με τον προπονητή μας Αντρέα Παπακυριακού. Θυμάμαι επίσης ότι ο Απόλλωνας είχε μια ομάδα στην γ κατηγορία τον Εθνικό Αστέρα που ήταν κάτω από την κηδεμονία του και έστελνε σε εκείνη την ομάδα τους νεαρούς παίκτες τότε για να «ψηθούν» και στην συνέχεια επιστρέφαμε στον Απόλλωνα. Για να καταλάβετε πέρασαν από τον Αστέρα σπουδαίοι παίκτες όπως οι Γιαγκουδάκης,Εφραίμ,Μηλτιάδους και πολλοί άλλοι».
Ποιό ήταν το πρώτο παιχνίδι που αγωνιστήκατε στην ομάδα;
«Ήταν με προπονητή τον Στούνλερ και παίξαμε εκτός έδρας με την Ομόνοια Αραδίππου».
Σε ποιά θέση αγωνιζόσασταν;
«Στα χάφ έπαιζα κόφτης αλλά επειδή είχα καλή φυσική κατάσταση έπαιζα και σε άλλες θέσεις όπως σέντερ μπάκ».
Ποιό ήταν το καλύτερο γκολ που σημειώσατε στην καριέρα σας;
«Ήταν με την Ένωση μέσα στο Παραλίμνι όπου με δικό μου γκολ στο 91’ σημείωσα το τελικό 2-3. Μετά από σέντρα που έγινε από τα δεξιά έκανα σουτ με το αριστερό και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα μεσα σε αποθέωση».
Ποιός αντίπαλος ποδοσφαιριστής σας δυσκόλευε περισσότερο;
«Αντιμετώπισα σπουδαίους ποδοσφαιριστές όπως οι Φίλιππος της Ομόνοιας και Ιωάννου του ΑΠΟΕΛ αλλά αυτός που με δυσκόλευε ιδιαίτερα θα έλεγα ήταν ο Παμπουλλής της ΑΕΛ».
Ποιό ματς θα σας μείνει αξέχαστο;
«Σίγουρα ο τελικός το 1986 αλλά ένα άλλο ματς που θα μου μείνει αξέχαστο ήταν την χρονιά 1979-80 όπου κερδίσαμε στο Κύπελλο τον ΑΠΟΕΛ με 2-0 στο Τσίρειο και περάσαμε στην ημιτελική φάση. Ήμασταν όλοι σίγουροι ότι θα πηγαίναμε στον τελικό αλλά στο τέλος αποκλειστήκαμε από την Αλκή. Εκεί κατάλαβα ότι δεν πρέπει να υποτιμάς τίποτα και κανέναν στον ποδόσφαιρο»!
Με ποιόν αντίπαλο ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή θα ηθέλατε να ήσασταν συμπαίκτης ;
«Είναι αρκετοί αλλά θα ήθελα να είχα συμπαίκτη τον Γιάννο Ιωάννου του ΑΠΟΕΛ».
Ποιά ήταν η καλύτερη και ποιά η χειρότερη ποδοσφαιρική στιγμή της καριέρας σας ;
«Καλύτερη ήταν το 1986 όπου κατακτήσαμε το Κύπελλο παρόλο που δεν έπαιξα στον τελικό. Αγωνίστηκα σε όλα τα ματς Κυπέλλου και στον τελικό έκανα προθέρμανση από τα αρχικά στάδια μέχρι το 90’ αλλά δεν πέρασα ποτέ αλλαγή. Χειρότερη στιγμή θα έλεγα ήταν μια χρονιά όπου η ομάδα μας ήταν πρώτη στην βαθμολογία με ένα βαθμό διαφορά από την Ομόνοια. Δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος χάσαμε στην Λευκωσία από τον ΑΠΟΕΛ με διαιτητή τον Βάσο Κωνσταντίνου όπου τα έκανε όλα σε εκείνο το ματς με αποκορύφωμα την κόκκινη κάρτα στον Γιαγκουδάκη από το 10’ για διαμαρτυρία!!! Σε εκείνο το ματς εάν δεν χάναμε σίγουρα θα παίρναμε το πρωτάθλημα αλλά δυστυχώς».
Υπήρξε στιγμή που να μετανιώσατε που ασχοληθήκατε με το ποδόσφαιρο;
«Όχι ποτέ μου δεν το μετάνιωσα απλά ίσως έκανα λάθος που σταμάτησα στα 28 μου γιατί δεν ήμουν βασικός στην ομάδα λόγω του ότι είχα κάποιους μικροτραυματισμούς που στάθηκαν εμπόδιο για να καθιερωθώ στην εντεκάδα της ομάδας. Στα πρώτα δύο χρόνια που ήρθα στην ομάδα με προπονητή τον Στούνλερ ήμουν βασικός μετά όταν ήρθε προπονητής ο Γκρέιτσι πήγαμε στην Τσεχία να κάνουμε προετοιμασία έπαθα μια θλάση και έμεινα 15 μέρες χωρίς να κάνω προπονήσεις και όταν ήρθαμε Kύπρο ήμουν είδη εκτός ομάδας και αυτό με στεναχώρησε πάρα πολύ».
Παρακολουθείτε τον Απόλλωνα;
«Σίγουρα παρακολουθώ την ομάδα μου».
Πως σας αντιμετωπίζει ο κόσμος που σας συναντά στον δρόμο;
«Ο κόσμος με αντιμετωπίζει με τον καλύτερο του τρόπο επειδή είμαι και γέννημα θρέμμα Απολλωνίστας πριν να πάω στην ομάδα…»
Πιστεύετε τον καιρό που παίζατε ποδόσφαιρο οι ομάδες της Λευκωσίας είχαν την εύνοια από την διαιτησία;
Σίγουρα ο ΑΠΟΕΛ και η Ομόνοια πάντα είχαν την εύνοια της διαιτησίας πάρα πολύ και εμείς δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα γι αυτό ούτε εκείνα τα χρόνια! Θυμάμαι ένα ματς με τον ΑΠΟΕΛ στο παλιό τότε ΓΣΠ που πήγε και η σύζυγος μου να δει το ματς και από τότε δεν ξαναπήγε αφού εκτός από τις βρισιές που άκουγε και τα καθίσματα που έριχναν οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ στις κερκίδες, θυμάμαι από τους 11 παίκτες που αγωνιστήκαμε οι 10 δεχθήκαμε κίτρινη κάρτα».
Ποιό είναι το χόμπι σας;
«Σίγουρα το ποδόσφαιρο…»
Θα θέλατε να συγκρίνετε το ποδόσφαιρο της τότε εποχής με το σημερινό;
«Σίγουρα παλιά ήταν πιο ρομαντικό το ποδόσφαιρο αφού παίζαμε για την φανέλα και αρκετές φορές αγωνιζόμασταν τραυματίες! Πηγαίναμε προετοιμασία κοντά στο Τσίρειο όπου υπήρχε εκεί μια πίστα για μοτοσυκλέτες και τρέχαμε μέσα (γέλια). Άλλες εποχές τότε, ρομαντικές όπως προανέφερα. Τώρα είναι τα πάντα επαγγελματικά και αρκετά ψυχρά»!
Έχετε άποψη για τις συχνές αλλαγές προπονητή που βλέπουμε συχνά στην Κύπρο;
«Η άποψη μου είναι ότι πρέπει να δίνεται αρκετός χρόνος σε οποιονδήποτε προπονητή που έρχεται στην ομάδα για να μπορέσει να δείξει έργο. Σε μια ομάδα δεν είναι σωστό με το παραμικρό να αλλάζει μια ομάδα προπονητή».
Το Κυπριακό ποδόσφαιρο έκανε πρόοδο;
«Σίγουρα έκανε πρόοδο αφού τώρα οι παίκτες κάνουν καλύτερη προπόνηση. Βασικά άλλαξαν αρκετά πράγματα προς το καλύτερο».
Θυμάστε εαν σας ζήτησε κάποια ομάδα για μεταγραφή;
«Ναι με ζήτησε ο Πεζοπορικός και ο Άρης. Μάλιστα ο πρόεδρος της σκαλιώτικης ομάδας μου είπε ότι θα μου εξασφάλιζε και εργασία στην τράπεζα και θα μου έδιναν και ένα αυτοκίνητο αλλά στο τέλος δεν πήγα αφού δεν ήταν εύκολο για μένα να παίξω σε άλλη ομάδα εκείνη την εποχή. Ειπαμε χρόνια γεμάτα ρομαντικο (γέλια)».
Ποιός ήταν ο κορυφαίος ξένος και Κύπριος ποδοσφαιριστής που είδαν τα μάτια σας;
«Είναι αρκετοί αλλά ξεχωρίζω τους Μπαρζόφ,Σπόλιαριτς,Τσέποβιτς,Κρισμάρεβιτς,Μούρς και Τζεβίζοφ. Απο Κύπριους θα έλεγα τους Πανίκκο Κρυστάλλη και Άντρο Χριστοδούλου».
Ποιόν ποδοσφαιριστή θαυμάζατε όταν ήσασταν μικρός;
«Τον Σπύρο Λιβαθινό του Παναθηναϊκού λόγο και της θέσης που έπαιζε και τον Ολλανδό Γιόχαν Κρόιφ…»
Πόσους τίτλους πανηγυρίσατε με τον Απόλλωνα;
«Το Κύπελλο το 1986»
Πότε σταματήσατε το ποδόσφαιρο και γιατί;
«Από τον Απόλλωνα έφυγα το 1987 και πήγα στην ΑΠΕΠ όπου αγωνίστηκα μέχρι το 1989 όπου κρέμασα τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια. Οι τραυματισμοί δεν με άφηναν ήσυχο(γέλια)».
Ποιός είναι ο κορυφαίος προπονητής για σας που πέρασε από την Κύπρο;
«Θα έλεγα δύο. Οι Ντίτιλμ Φέρνερ και Ιβάν Γιοβάνοβιτς».
Θα θέλατε να σχολιάσετε το θέμα γηπέδου στη Λεμεσό;
«Το Τσίρειο ποτέ δεν ήταν έδρα όλοι το παραδέχονται και είναι κρίμα να μην έχει η Λεμεσός μια έδρα! Αυτό που γίνεται είναι «εγκληματικό»!
Ποιό μήνυμα θέλετε να στείλετε στους οπαδούς του Απόλλωνα;
«Ο κόσμος του Απόλλωνα είναι περήφανος και αγαπά την ομάδα απλά πρέπει να δίνουν πίστωση στον προπονητή και στην διοίκηση της ομάδας μας και να είναι πάντα ενωμένος».
Θερμότατες ευχαριστίες στον αγνό υποστηρικτή της ομάδας μας Πανίκο Κυριάκου για τον εντοπισμό του παλαιμάχου ποδοσφαιριστή, την βοήθεια του στην συνέντευξη, αλλά και την συλλογή σπάνιου φωτογραφικού υλικού.
