Δυστυχώς η συνήθεια που έγινε λατρεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια φέτος έγινε παταγώδης αποτυχία. Ποιοι οι λόγοι; Πολλοί, με τον καθένα από αυτούς να έχει τη δική του βαρύνουσα σημασία. Η «αυτοκρατορία» που η πετοσφαιρική μας ομάδα των Γυναικών δημιούργησε φέτος δέχθηκε ένα πολύ μεγάλο πλήγμα που την ταρακούνησε συθέμελα!
Ενώ λοιπόν κάθε χρόνο οι «Αμαζόνες» μας έκαναν συλλογή των εγχώριων τίτλων, τη φετινή σεζόν έκαναν «δώρα» και βρέθηκαν από τις αρχές Απριλίου να έχουν ολοκληρώσει τη σεζόν άδοξα! Η ιστοσελίδα μας πιστή σε όσα αθλήματα και τμήματα πρεσβεύει το Σωματείο μας με το έμβλημα του Απόλλωνα μας, δεν θα μπορούσε να μην πει και να γράψει για κάποια πράγματα που έφταιξαν.
Τα λάθη πολλά από πολύ νωρίς με τον προγραμματισμό να μην είναι όπως έδειξε και η πορεία της σεζόν επιτυχημένος. Η φυγή του προπονητή των τίτλων Γιάννη Γιαπάνη, εξαιτίας οικονομικών καταστάσεων, εδώ που τα λέμε πόσο καιρό να κάνει κάποιος υπομονή να πάρει τα λεφτά για τα οποία κοπίασε και κάποιοι πανηγύριζαν, έφερε τις πρώτες προστριβές. Τον Γιαπάνη ακολούθησαν στην πόρτα εξόδου βασικές παίκτριες της ομάδας μας που συνέδεσαν το όνομα τους με την κατάκτηση τροπαίων, Βερόνικα Χουντίμα, Λαβρούκ και Νικολίνα Σπύρου…
Από κει και πέρα αν εξαιρέσουμε το «δικό» μας κορίτσι την Ιωάννα Λεωνίδου που ήρθε στην ομάδα, οι υπόλοιπες που κλήθηκαν να αναπληρώσουν τα κενά, δεν ανταποκρίθηκαν στα οικονομικά «κριτήρια» που είχαν υπογράψει, άσχετα αν οι προεδρικές επιταγές δεν έβρισκαν «στόχο». Άρχισαν νέα προβλήματα, απλήρωτες παίκτριες που έφυγαν και άλλες που δεν κατέβαιναν με το παρακάλιο στις προπονήσεις αφού ήταν απλήρωτες για μήνες.
Μπροστά στα προβλήματα και μη έχοντας άλλη επιλογή ο πρόεδρος μέχρι εκείνη τη στιγμή, αποχωρεί αφήνοντας το χάος που γι αυτό φέρει ίσως το πιο σοβαρό μερίδιο. Ευτυχώς για την ομάδα μας κάποιοι άνθρωποι που αγαπούσαν το τμήμα αναλαμβάνουν και με δικά τους χρήματα συμμαζεύουν ότι μπορούσε να μαζευτεί. Με ότι πλέον απέμεινε και με νεαρές μας παίκτριες συνεχίσαμε τις υποχρεώσεις μας στη σεζόν. Στην πορεία όμως ήρθαν τα «κτυπήματα» των τραυματισμών, πρώτα με την αρχηγό μας, ακολούθησε η λίμπερο της ομάδας και αποκορύφωμα στον αγώνα της χρονιάς, που ο γράφων θεωρεί αν δεν ερχόταν ο τραυματισμός θα κερδίζαμε τον αγώνα και ίσως το πρωτάθλημα, ο σοβαρός τραυματισμός της Ιωάννας στο πόδι στις αρχές του πρώτου σετ! Καθοριστική ήταν και η εγκυμοσύνη της Άντρης Ιορδάνους που αποχώρησε και η ιστοσελίδα μας της εύχεται «καλή ελευθερία»!
Πλέον όλα είχαν κριθεί με την ομάδα μας να ρεζιλεύεται στους δύο αγώνες Κυπέλλου από την Αναγέννηση Δερύνειας και να αποκλείεται, φυσικό επακόλουθο της χρονιάς. Η σεζόν ολοκληρώθηκε λοιπόν και σε γενικές γραμμές αυτό ήταν το φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω που αναφέραμε. Πλέον αυτοί που θα αναλάβουν πρέπει να εργαστούν σκληρά για να επαναφέρουν την ομάδα μας εκεί όπου τη συνηθίσαμε. Όλοι μας ευελπιστούμε αυτή η χρονιά να είναι μια κακή παρένθεση και όχι η αρχή του τέλους! Οψόμεθα λοιπόν…
Υ.Γ: Όσα γράφτηκαν είναι μετά λύπης μας και με πόνο ψυχής από την ιστοσελίδα μας που είναι πάντα δίπλα σε ότι είναι Απόλλων, που χαίρεται με τις νίκες και τα τρόπαια όλων των τμημάτων αλλά το κυριότερο λυπάται και πονά με τις ήττες και τα κακά αποτελέσματα και όποτε της ζητήθηκε ήταν, είναι και θα είναι εκεί για να βοηθήσει χωρίς ανταλλάγματα για το καλό και μόνο των ομάδων όλων των αθλημάτων του ΑΠΟΛΛΩΝΑ μας!
Δυστυχώς η συνήθεια που έγινε λατρεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια φέτος έγινε παταγώδης αποτυχία. Ποιοι οι λόγοι; Πολλοί, με τον καθένα από αυτούς να έχει τη δική του βαρύνουσα σημασία. Η «αυτοκρατορία» που η πετοσφαιρική μας ομάδα των Γυναικών δημιούργησε φέτος δέχθηκε ένα πολύ μεγάλο πλήγμα που την ταρακούνησε συθέμελα!
Ενώ λοιπόν κάθε χρόνο οι «Αμαζόνες» μας έκαναν συλλογή των εγχώριων τίτλων, τη φετινή σεζόν έκαναν «δώρα» και βρέθηκαν από τις αρχές Απριλίου να έχουν ολοκληρώσει τη σεζόν άδοξα! Η ιστοσελίδα μας πιστή σε όσα αθλήματα και τμήματα πρεσβεύει το Σωματείο μας με το έμβλημα του Απόλλωνα μας, δεν θα μπορούσε να μην πει και να γράψει για κάποια πράγματα που έφταιξαν.
Τα λάθη πολλά από πολύ νωρίς με τον προγραμματισμό να μην είναι όπως έδειξε και η πορεία της σεζόν επιτυχημένος. Η φυγή του προπονητή των τίτλων Γιάννη Γιαπάνη, εξαιτίας οικονομικών καταστάσεων, εδώ που τα λέμε πόσο καιρό να κάνει κάποιος υπομονή να πάρει τα λεφτά για τα οποία κοπίασε και κάποιοι πανηγύριζαν, έφερε τις πρώτες προστριβές. Τον Γιαπάνη ακολούθησαν στην πόρτα εξόδου βασικές παίκτριες της ομάδας μας που συνέδεσαν το όνομα τους με την κατάκτηση τροπαίων, Βερόνικα Χουντίμα, Λαβρούκ και Νικολίνα Σπύρου…
Από κει και πέρα αν εξαιρέσουμε το «δικό» μας κορίτσι την Ιωάννα Λεωνίδου που ήρθε στην ομάδα, οι υπόλοιπες που κλήθηκαν να αναπληρώσουν τα κενά, δεν ανταποκρίθηκαν στα οικονομικά «κριτήρια» που είχαν υπογράψει, άσχετα αν οι προεδρικές επιταγές δεν έβρισκαν «στόχο». Άρχισαν νέα προβλήματα, απλήρωτες παίκτριες που έφυγαν και άλλες που δεν κατέβαιναν με το παρακάλιο στις προπονήσεις αφού ήταν απλήρωτες για μήνες.
Μπροστά στα προβλήματα και μη έχοντας άλλη επιλογή ο πρόεδρος μέχρι εκείνη τη στιγμή, αποχωρεί αφήνοντας το χάος που γι αυτό φέρει ίσως το πιο σοβαρό μερίδιο. Ευτυχώς για την ομάδα μας κάποιοι άνθρωποι που αγαπούσαν το τμήμα αναλαμβάνουν και με δικά τους χρήματα συμμαζεύουν ότι μπορούσε να μαζευτεί. Με ότι πλέον απέμεινε και με νεαρές μας παίκτριες συνεχίσαμε τις υποχρεώσεις μας στη σεζόν. Στην πορεία όμως ήρθαν τα «κτυπήματα» των τραυματισμών, πρώτα με την αρχηγό μας, ακολούθησε η λίμπερο της ομάδας και αποκορύφωμα στον αγώνα της χρονιάς, που ο γράφων θεωρεί αν δεν ερχόταν ο τραυματισμός θα κερδίζαμε τον αγώνα και ίσως το πρωτάθλημα, ο σοβαρός τραυματισμός της Ιωάννας στο πόδι στις αρχές του πρώτου σετ! Καθοριστική ήταν και η εγκυμοσύνη της Άντρης Ιορδάνους που αποχώρησε και η ιστοσελίδα μας της εύχεται «καλή ελευθερία»!
Πλέον όλα είχαν κριθεί με την ομάδα μας να ρεζιλεύεται στους δύο αγώνες Κυπέλλου από την Αναγέννηση Δερύνειας και να αποκλείεται, φυσικό επακόλουθο της χρονιάς. Η σεζόν ολοκληρώθηκε λοιπόν και σε γενικές γραμμές αυτό ήταν το φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω που αναφέραμε. Πλέον αυτοί που θα αναλάβουν πρέπει να εργαστούν σκληρά για να επαναφέρουν την ομάδα μας εκεί όπου τη συνηθίσαμε. Όλοι μας ευελπιστούμε αυτή η χρονιά να είναι μια κακή παρένθεση και όχι η αρχή του τέλους! Οψόμεθα λοιπόν…
Υ.Γ: Όσα γράφτηκαν είναι μετά λύπης μας και με πόνο ψυχής από την ιστοσελίδα μας που είναι πάντα δίπλα σε ότι είναι Απόλλων, που χαίρεται με τις νίκες και τα τρόπαια όλων των τμημάτων αλλά το κυριότερο λυπάται και πονά με τις ήττες και τα κακά αποτελέσματα και όποτε της ζητήθηκε ήταν, είναι και θα είναι εκεί για να βοηθήσει χωρίς ανταλλάγματα για το καλό και μόνο των ομάδων όλων των αθλημάτων του ΑΠΟΛΛΩΝΑ μας!
Recommended for you